ŻYCIE Z PASJĄ, CZYLI KRZYSZTOF WIELICKI W „KOLBERGU”

Miłością do gór zapałał już jako harcerz, a na studiach we Wrocławiu, skąd do gór było blisko, pasję tę rozwinął. Słynna himalaistka Wanda Rutkiewicz (zginęła w Himalajach w 1992 roku, ciała nie odnaleziono) była jego mentorką na obozach wspinaczkowych w czasach studenckich i to właśnie jej determinacja i gotowość porzucenia wygodnego życia dla zrealizowania marzeń stały się drogowskazem naszego gościa. Już w 1980 roku zdobył jako pierwszy w zimowej wyprawie Mount Everest (wspólnie z dwoma innymi polskimi himalaistami). Potem były jeszcze inne ośmiotysięczniki (Kanczendzonga i Lhotse), a K2 zaliczył dopiero za czwartym podejściem. „Całe życie budujemy siebie, porażki nie powinny nas zniechęcać, wręcz przeciwnie – dodają nam siły” – powtórzył podczas spotkania kilka razy. Na wspomniany wyżej szczyt Lhotse wszedł samotnie w gorsecie ortopedycznym (bez wiedzy lekarza, oczywiście), który nosił po poważnym wypadku w Himalajach. Jednak nie jestem pewna, czy to był czyn roztropny, czy raczej brawura.

Pan Krzysztof Wielicki zdobywał wysokie szczyty niekiedy samotnie, a czasem w międzynarodowych zespołach. „Mówi się, że podróże kształcą. Ja nie do końca z tym się zgadzam – podróże przede wszystkich wzbogacają przez możliwość poznawania ludzi z różnych kultur” – z tym zdaniem trudno polemizować. Poznaliśmy wiele innych cennych przemyśleń pana Wielickiego, jak choćby to o znalezieniu dla siebie dziedziny zastępczej, w której jesteśmy dobrzy, jeśli w tej wymarzonej nie odnosimy sukcesu. Na pewno istnieje dziedzina, w której będziemy mogli się wykazać. Warunek jest jeden – musimy to robić z pasją i konsekwencją. Czyż nie jest to przepis na udane życie?

Urszula Iwaszczuk

Zdjęcia: Patrycja Ganczarek